برنج از جمله گیاهان با تجمع بالای سیلیسیم می باشد که در حدود 10 درصد وزن خشک گیاه را این عنصر به خود اختصاص می دهد به طوری که این میزان چندین بار بیشتر از تجمع عناصری مثل نیتروژن، فسفر و پتاسیم در ماده خشک گیاه برنج می باشد. در خاک های زیر کشت برنج، تخلیه مونو سیلیسیک اسید از خاک منتج به کاهش معنی دار محصول برنج می شود.
اصولا ارقام مختلف برنح به بیماری بلاست حساس هستند به طوری که این بیماری به عنوان یک فاکتور محدود کننده مهم در تولید برنج در سرتاسر جهان به حساب می آید. استراتژی های کنترل تلفیقی در محیط های با پتانسیل بالای آلودگی بیماری بلاست برنج شامل کشت ارقام نسبتا مقاوم به بیماری بلاست، عملیات نشاکاری زود هنگام، مدیریت صحیح مصرف کودهای ازتهو نیز مدیریت صحیح آبیاری به علاوه سمپاشی با قارچ کش های موثر می باشد. روشی دیگر که توجه و علاقه به استفاده از آن افزایش یافته است، استفاده از سیلیسیم در کشت برنج می باشد.
از نظر زراعی، سیلیسیم به عنوان یک عنصر اصلی در تولید پایدار محصول برنج محسوب می شود.(شرکت رهروان رویش سبز)
سیلیسیمبه عنوان مونو سیلیسیک اسید در مقادیر بسیار بیشتری از سایر عناصر ماکرو توسط گیاه برنج جذب می شود. به طور مثال، جذب سیلیسیم 108% بیشتر از جذب نیتروژن در برنج می باشد، به طوری که در یک مزرعه برنج با متوسط تولید 5 تن در هکتار، 230 تا 470 کیلوگرم سیلیسم توسط گیاه برنج از خاک خارج می شود.
رشد گیاه برنج: تامین کافی منابع کودی سیلیسیم در کشت برنج، منجر به افزایش تعداد خوشه ها، تعداد دانه در هر خوشه، تسریع فاز بلوغ، افزایش دریافت نور خورشید و بهبود فرآیند فتوسنتز می شود.
افزایش کارآیی استفاده از کودها: سیلیسیم میزان جذب نیتروژن توسط گیاه را افزایش می دهد. همچنین دسترسی و مصرف فسفر توسط گیاه افزایش می یابد.
افزایش تحمل و مقاومت به تنش های غیر زیستی: استفاده از کودهای سیلیکاتی در مزرعه برنج خسارات ناشی از تجمع عناصر سنگین مانند آهن، آلومینیوم و منگنز را کاهش می دهد. همچنین با افزایش استحکام و قدرت مکانیکی، خسارات ناشی از ورس و خوابیدگی برنج را کاهش می دهد
افزایش تحمل و مقاومت به تنش های زیستی: تغذیه با سیلیسیم در برنج در بهبود مقاومت به بیماری های قارچی مثل بلاست برگ و خوشه و لکه قهوه ای نقش مهمی ایفا می کند.
همچنین سیلیسیم در افزایش مقاومت به بسیاری از آفات مهم برنج از جمله کرم ساقه خوار، کرم برگخوار و انواع زنجرک های سبز و قهوه ای نقش اساسی ایفا می کند.
نقش سیلیسیم در مرکبات
استفاده از کودهای سیلیکاتی در باغات مرکبات سرعت رشد آن ها را 30 تا 80 درصد افزایش می دهد و از طرفی دیگر بلوغ میوه ها را دو تا چهار هفته تسریع می کند.
تحقیقات انجام شده با استفاده از کودهای سیلیکاتی بر روی ارقام پرتقال والنسیا و تمپل منتج به تاثیر معنی دار بر روی کیفیت میوه تولیدی شده به طوریکه درجه بریکس و یا درصد قند میوه افزایش یافته است.
اهمیت سیلیسیومدر کشت انگور
افزایش سرعت رشد درختچه های انگور در سال های اول بعد از کاشت
کاهش میزان ترکیدگی حبه های انگور
افزایش میزان قند میوه
افزایش تحمل درخت به تنش سرما و خشکی
حفاظت گیاه در برابر بیماری های قارچی مثل سفیدک سطحی و نیز آفات مکنده
اهمیت استفاده از کودهای سیلیسیوم در توت فرنگی
افزایش میزان سیلیسیم قابل دسترس گیاه تا 80 درصد
افزایش قابل توجه رشد و نمو ریشه از 100 تا 200 درصد
افزایش قطر طوقه، افزایش تولید گل، اندام های هوایی و افزایش تولید میوه
افزایش قند میوه
افزایش تولید رانر
افزایش کارآیی استفاده از کودهای NPK در طول دوره های مرطوب که احتمال آبشویی کودهای سه گانه از محیط ریشه وجود دارد.
افزایش متوسط عملکرد تا 35 درصد
چندین مکانیسم در ارتباط با نقش سیلیسیم در افزایش تحمل و مقاومت گیاهان به آفات و بیماری های گیاهی پیشنهاد شده است. بیشترین سیلیس موجود در گیاهان در سلول های اپیدرم تجمع می یابد که مانع از ورود و استقرار لاروهای جوان به ساقه می شود. گزارشات زیادی نشان می دهد که سیلیسیم سختی و استحکام بافت گیاهی را افزایش می دهد که فعالیت انواع لاروهای ساقه خوار و غلاف خوار را کاهش می دهد.
