یكی از رایج ترین اثرات متقابل بین عناصر غذایی و بروز بیماری، رابطه بین افزایش مقدار نیتروژن و تشدید بیماری در گیاه است. تغذیه مناسب با نیتروژن قادر است گسترش بیماری را مهار نماید. جذب كافی نیتروژن برای ایجاد ساختارهای گوناگون از جمله پروتئین ها و آنزیم ها ضروری است که در رشد و مقاومت به بیماری دخالت دارند. زیرا مشاهده شده است در شرایطی که مقدار نیتروژن از سطح بهینه خود فراتر می رود، مقدار تركیبات ضد قارچی گیاه كم می شود.
شدت تغذیه و تولید مثل حشرات مكنده بر روی گیاهانی زیاد می شود که مقدار آمینو اسید آن ها فراوان است. این امر در شرایطی رخ می دهد که گیاهان با كمبود پتاسیم، روییا افزایش نسبی نیتروژن مواجه هستند. از آنجایی که برخی از حشرات مكنده مانند شته ها حامل بیماری هستند بدین ترتیب عدم تعادل در نیتروژن منجر به مشكلات بیشتری در بروز بیماری ها می شود. در گزارشی مشخص شده است که استفاده از كودهای روی در كشت شاهی آبی، به كنترل قارچ عامل پوسیدگی منتهی شد. این قارچ وكتور ویروس لکه برگی كلروتیك نیز است. بنابراین كود روی، هم قارچ و هم ویروس را كنترل كرد. همچنین سیب زمینی هایی به Alternaria solani حساس می باشند که دارای كمبود نیتروژن یا فسفر بودند.(رهروان رویش سبز)
استفاده بیش از اندازه از كود نیتروژنی، سبب افزایش رشد رویشی می شود و همین امر فراوانی بیماری های گوناگون را زیاد می كند. كود نیتروژنی در مقادیر مناسب فراوانی بیماری پاخوره را در جو و گندم كم می كند و افزایش مقدار نیتروژن حساسیت ریشه های منفرد را به بروز بیماری پاخوره افزایش می دهد. زیرا نیتروژن اضافی سبب تولید سریع ریشه های تاجی در گیاه می شود که همین امر شرایط را برای رشد قارچ ها و تخریب این نوع ریشه ها فراهم می كند. نیتروژن اضافی سبب تسریع رشد بافت های آبدار (گوشتی) و دیواره های سلولی نازک شده و حساسیت گیاهان را به الودگی افزایش می دهد. همچنین نیتروژن اضافی قادر است ضخامت گیاه را افزایش داده و با ایجاد هوای مرطوب در اطراف گیاهان بروز بیماری را سرعت دهد و قادر است بلوغ را به تاخیر انداخته، ایجاد و گسترش بیماری را افزایش دهد. به دو دلیل نیتروژن اضافی، دامنه و شدت بیماری را افزایش می دهد.
تعادل در كود نیتروژنی و پتاسیمی (N:K) اغلب منجر به بهبود تغذیه و مهار اثرات بیماری می شود. سهم نسبی هر یك از آن ها متغیر است. به هر حال زمانی که ذخیره نیتروژن در تعادل با پتاسیم نیست، عملكرد و كیفیت محصول دچار اختلال می شود. نسبت N:Kبحرانی مشخصی وجود ندارد که بتواند بیماری ها را مهار نماید. از این رو لازم است كشاورزان از برنامه های كود دهی صحیح بر پایه ازمون خاک آنالیز گیاه و ردیابی بیماری به منظور تعیین تعادل غذایی مناسب استفاده نمایند.(ارتباط با ما)
