اگرچه سلیسیومدر فهرست عناصر غذایی ضروری قرار ندارد اما در كاهش بیماری در برخی گیاهان سودمند است. مدارک نشان می دهد که یكی از مكانیسم هایی که این عنصر اعمال می كند افزایش سد فیزیكی گیاه در برابر آلودگی است . افزایش سلیسیوم در گیاهان مشكل حشرات مكنده، نظیر شته ها یا پوره های برگی را زیاد می كند. كاهش تغذیه بوسیله این حشرات می تواند در جلوگیری و گسترش بیماری های ویروسی كمك نماید. همچنین گزارش كردند سلیسیوم نقش فعال تری در مهار بیماری بازی می كند. برخی بررسی ها نشان داد که محل های بدون آلودگی نسبت به محل های آلوده شده دارای مقادیر زیادتری سلیسیوم هستند.
این افزایش مقدار سلیسیوم عاملی در مهار آلودگی بوده و این عنصر به محل آلودگی منتقل می شود. برخی بررسی ها همبستگی بین تجمع تركیبات فنلی در اطراف جایگاه های آلودگی و تجمع سلیسیوم در اطراف جایگاه های مشابه را نشان داده اند. سلیسیوم در گیاهان می تواند نقشی در انتقال تركیبات فنلی مهار كننده آلودگی داشته باشد.(رهروان رویش سبز)
تغذیه گیاهی پایه اولیه ی در استراتژی مدیریت تلفیقی آفات می باشد. تجارب و مطالعات گسترده ای که در کشور وجود دارد نشان داده است که تغذیه گیاه با ترکیبات سیلیسیمی میزان خسارت زایی آفات خصوصا آفات مکنده را به طرز بسیار چشمگیری در گیاهان مختلف زراعی و باغی کاهش می دهد. به عنوان مثال در مطالعه ای نشان داده شد که میزان الودگی درختان پسته تغذیه شده با سیلیسیم به پسیل پسته به میزان 80 درصد کمتر از درختان شاهد است که این تغذیه در آنها صورت نگرفته بود.
