در این طرح در راستای مقابله با خشکسالی در استانهای جنوبی کشور که تبخیر آب در آنها زیاد است، بهجای برنج، کشت کینوا، ارزن و کنجد برای کشت پیشنهاد شده که نسبت به برنج، محصولاتی کمآببر هستند و حتی در زمینهای درجه سه هم کشت میشوند.
ممنوعیت کشت برنج در ۱۴ استان کشور و اجازه کشت صرفا در دو استان گیلان و مازندارن سبب شده تا برخی عنوان کنند که معیشت کشاورزان نادیده گرفته شده و انتقادهای بسیاری را به این ممنوعیت وارد بدانند. این در صورتی است که جهادکشاورزی در اینخصوص کشت جایگزین محصولات در استان های ممنوعه کشت برنج را معرفی کرده است.
به گزارش ایانا، براساس مصوبه کارگروه ملی «سازگاری با کم آبی»، هیات وزیران در اسفند ماه سال ۹۶ کنترل سطح زیر کشت بهاره و زمستانه و اعمال محدودیت یا ممنوعیت کشت برنج خارج از استانهای گیلان و مازندران را با توجه به محدودیتهای منابع آبی در حوزههای آبریز به جهاد کشاورزی، وزارت نیرو، و پنج عضو دیگر این کارگروه ابلاغ کرده است.
در این میان کشت جایگزین نیز همزمان پیشنهاد داده شد و حتی در استان پرآبی مثل گلستان، بهجای برنج، سویا و پنبه برای کشت پیشنهاد داده شد. هزار جریبی مجری طرح کشت پنبه کشور در اینخصوص به خبرنگار گروه کشاورزی ایانا گفت: برنامه ریزی شده تا کشت پنبه جایگزین برنج در برخی استان ها مانند استان گلستان شود.
او با بیان اینکه در افق 1404 حدود 35 درصد کشت پنبه در استان گلستان صورت خواهد گرفت و سطح کشت این محصول افزایش 3.5 برابری خواهد داشت، گفت: قصد داریم در راستای سیاستهای بهرهوری آب، کشت پنبه را جایگزین زارعت شالیکاری در استان گلستان قرار دهیم.
این مساله و تغییر الگوی کشت با توجه به مساله کم آبی و عدم برنامهریزی درست در آمایش سرزمینی بوده است.
همچنین در این طرح در راستای مقابله با خشکسالی در استانهای جنوبی کشور که تبخیر آب در آنها زیاد است، بهجای برنج، کشت کینوا، ارزن و کنجد برای کشت پیشنهاد شده که نسبت به برنج، محصولاتی کمآببر هستند و حتی در زمینهای درجه سه هم کشت میشوند.
ارزن هم به دلیل نیاز کم به آب سطحی و زیرسطحی حتی بهصورت دیم هم کشت میشود؛ لذا معیشت کشاورزان با این ممنوعیت به تمامی از بین نرفته است، چرا که با کشت جایگزین تا حدود ۸۰ درصد درآمد قبلی جبران میشود. بنابر این، ادعای تعطیل شدن تولید غذا و معیشت کشاورزان حرفی غیرمنطقی است.
در شرایط فعلی کم آبی نمیتوان انتظار کشت همانند سالهای گذشته را داشت، در حالیکه کشت جایگزین با آب بری کمتر، امکانپذیر است. البته در صورتی که امکان گسترش کشت و یا استفاده از منابع آبی زیرزمینی امکانپذیر نباشد، ممنوعیت توسعهای اعمال میشود و تا حد امکان سعی شده تا معیشت کشاورزان به خطر نیفتد.